Maayan Smith Quartet

dinsdag 22 september 2015

Rechtstreeks vanuit Luxemburg, 350 km onder de banden, stond drummer Niels om 16 uur reeds aan onze poort. Hij had in Torhout een hotelkamer geboekt en te laat vernomen dat wij hem gratis overnachting konden aanbieden… maar hij had al betaald en annulering bleek niet meer mogelijk. De rest van de band arriveerde een uurtje later. Neen, geen drankje. Dankjewel. De muzikanten hadden in het verleden nog niet veel samen gespeeld. Daarom de instrumenten meteen in aanslag en er zwaar tegenaan. Intro’s werden tot 12 maal hernomen. Alles klonk stroef, ongebalanceerd en zielloos.

Terwijl de heren boven hun paellaatje naar binnen lepelden, sijpelde het publiek gezapig binnen, veel talrijker dan onze reservatielijst had laten verhopen.

En dan ons eerste concert van het nieuwe seizoen: op het podium stond een kwartet gedreven, bezielde jonge artiesten die elk pluisje stof uit de talrijke Gato-gordijnen bliezen en swingden. Maayan’s zoete, lyrische saxtonen kwamen het best tot hun recht in nummers als ‘Picknick’, ‘Born to be blue’ en de poëtische afsluiter ‘Earth’s shadow’.

De vingervlugge arpeggio’s van Nicola vlinderden Mediterraan speels omheen de leidende thema’s. Viking Boris stond dansend aan zijn contrabas te plukken en bleef loepzuiver klinken, zelfs in de hoge registers. Niels kwam één keer eventjes bereluid uit de drumhoek maar hield doorgaans de hele band met een gezwind, zwoel latino-ritme in bedwang.

Nog wat nakaartend met Niels bij een ‘last great belgian beer’ voor hij naar zijn hotelkamer zou afzakken. Zijn homeland Luxemburg was peperduur. Hoewel hij een vaste job had als docent en hij deel uitmaakt van een klassiek orkest, kon hij zonder de sponsoring van zijn ouders en oma onmogelijk rondkomen. Kinderen krijgen was momenteel uitgesloten.

”Wat hou je nog over aan deze avond na aftrek van je kilometers en hotelkosten?”

Niels haalde de schouders op en glimlachte breed: ”Man! It was great fun to play here!”