Elk Town

dinsdag 7 mei 2013

“Dit is een nieuwe compositie van mij, voorlopig nog zonder titel” leidde Lennart het concert van Elk Town in.

Op de eerste rij bleef een stoel onbezet.

Het trio jonge muzikanten wist het publiek met hun postmoderne, Scandinavisch klinkende jazz meteen in te palmen. Cat Toren aan de vleugel dreef met weidse akkoordenreeksen de melancholie doorheen de zaal. Zij werd perfect ondersteund door haar sober spelende ritmesectie. Hun muziek ademde rust en sereniteit, maar de band kon bij wijlen toch erg gedurfd en vinnig uit de hoek komen. Een mooi concert vol verrassende wendingen.

Op de eerste rij bleef een stoel onbezet. Voorgoed. De stoel bij het venster, daar zat hij altijd intens genietend van wat er vlak voor hem muzikaal op het podium gebeurde. En ook innig de schoonheid van de instrumenten in zich opnemend, want als gewezen antiquair had hij daar een bijzonder oog voor. Vooral de gitaar was zijn geliefkoosd instrument. Erik Brodeoux, trouw Black Catlid van het eerste uur had ons na een lange ziekte voorgoed verlaten.

Wanneer de leden van Elk Town van hun fotosessie in de studio weerkeerden, zei Lennart: “jullie voorzitter heeft een mooie titel bedacht voor mijn compositie” The blue tale of the Black Cat. Inderdaad, een erg passende titel voor die avond “De trieste vertelling van de zwarte kat”.