Gaëtan Casteels Ozaín Quartet

dinsdag 4 juni 2024

Een chaotische intro door nonchalant freewheelende blazers, die dan ontploft in een opzwepende Balkan beat. Zo ongeveer klonk “Carmin”, het enige nummer uit hun album “The missing ones”, waarmee het Ozaín Quartet hun concert startte in The Black Cat. De rest van het gebrachte repertoire zou nieuw materiaal zijn – bestemd voor een nakende studio-opname – dat ze voor het eerst voor een publiek brachten, op één leeg café-concert na!

De band steunde uitbundig op een solide ijzersterke ritmesectie met als spilfiguur de magistrale drummer Pierre Hurty. De afwezigheid van een harmonisch instrument zoals piano of gitaar werd subliem ondervangen door schitterende driestemmige blazersarrangementen. 

Alle composities waren van de hand van contrabassist Gaëtan Casteels, een muzikant met een serieus palmares maar toch super bescheiden en immens grappig in zijn “Nederfranslandse” commentaren.

Hoewel hun repertoire bijzonder diverse stijlinvloeden omvatte, bleef de band zijn unieke eigen authentieke sound aanhouden. Getuige hiervan het opzwepende bebopnummer “Playground”, het groovy “Almost” en dan het intens melancholische “Last Minute” en ook het als een bezwerende, Indiase mantra klinkende “The Maze”.

Het was vooral gastmuzikant Laurant Blondiau die zijn artistieke stempel zette op het concertgebeuren. Met spetterende solo’s, atonale uithalen en ongewone akoestische effecten zweepte hij met zijn trompet constant de energieke band op.  Op altsax bracht de bedaard spelende Bruno Grollet een erg mooie meeslepende solo in “What if we Fly”.  En in “Seriously” kon Nathan Surquin zijn meesterschap op trombone uitgebreid demonstreren.

Met het meest experimentele, surreële nummer van die avond “Fax from outer space” werd dit boeiend en fascinerend concert prachtig afgesloten.