West

dinsdag 10 september 2019

“Zijn ze nu met 5 of met 6?” Lichte irritatie de avond voordien bij het plaatsen en richten van de spotlights. ‘West’ zou als sextet komen optreden maar mailde facturatiegegevens door voor slechts 5 muzikanten. De klassieke administratieve slordigheid eigen aan artiesten?

Ze stonden wel degelijk met 6 op het podium voor ons eerste najaarsconcert… En hoe!

We werden allen overweldigd door de frisse, creatieve maar toch strak gestructureerde muziek van dit stel jonge talenten. De melodische thema’s werden doorgaans door bugel en sax tweestemmig ingezet waarna de improvisaties konden losbarsten.

Jeroen Capens op tenorsax, gedreven maar beheerst, had duidelijk invloeden ondergaan van Gordon en Redman. Voor het eerst spelend met ‘West’ kreeg Bram Weijters veel pianistieke ruimte toebedeeld. Hij vulde dit prachtig in met poëtisch geladen lyrische solopartijen. De gitaarbegeleiding van Kobe Dupont kruidde het repertoire spaarzaam met blues- en rockingrediënten. Erg laidback plukte Gylain Domas mooie baslijnen op zijn – qua vorm – merkwaardig instrument. En zoals altijd zorgde Wim Eggermont voor de solide ritmische basis van deze band. Frontman Jan Van Moer stuurde zijn sextet letterlijk met strakke hand: een cirkelende vinger, enkele klopjes op het hoofd, hand de hoogte in… het was voor elk improviserend lid een duidelijk signaal waar het stuk verder heen moest. Zijn toon op de bugel was betoverend, melancholisch maar bij wijlen toch ook opzwepend. Leermeester Bert Joris was nooit ver weg.

Toen na dit memorabele concert onze penningmeester wou afrekenen, bleek dat inderdaad één iemand geen gage wou aanvaarden. Frontman Jan Van Moer stond erop dat zijn muzikanten werden betaald. Zelf wou hij absoluut niks. Als dank stuurden we hem een potje na van de beroemde lokale mosterd waarnaar hij in zijn bindteksten zo regelmatig had verwezen.